Terwijl ik zit te staren naar het scherm van mijn laptop bedenk ik mij dat ik niet goed weet waar ik moet beginnen. Beginnen bij het begin, waar is dat begin...

Zoals ik al eerder aangaf zit er een enorme kern van onzekerheid in het delen van mijn verhaal. Maar oké, als we niet delen kunnen we niet ventileren dus laten we van start gaan bij het begin. 

Velen herinneren zich niet hoe het verloop van hun basisschool-periode is gegaan omdat het voor ieder kind normaal hoort te zijn dat school een veilige haven is waar je als kind kan thuiskomen. De basisschool tijd was voor mij in mijn jonge jaren niet zo heel prettig en helaas maken we dat in deze tijd nog altijd mee dat er toch nog altijd kinderen zijn die niet helemaal worden geaccepteerd of goed worden opgevangen in de groep, in welke groep dat ook mag zijn. 

Ik denk dat ik zelfs toen al het "people pleasen" in mij had. Op jonge leeftijd weet ik dat ik moeite deed om leuk gevonden te worden en gezien te worden. Ik heb het altijd moeilijk gehad om het buitenbeentje te zijn en daardoor ook te maken heb gehad met pest-momentjes doorheen de jaren op de basisschool. Het ging om kleine futiliteiten van het uitlachen van mijn kleding die ik droeg, het feit dat mijn ouders beiden niet Belg zijn of het uitlachen om mijn haren. Nu zie ik dat natuurlijk als kleine futiliteiten maar als kind kunnen zulke opmerkingen er behoorlijk inhakken. 

Naarmate ik ouder werd kwamen deze pesterijen terug op de middelbare school waar ik dan ook ben beginnen rebelleren en mij "groter" voor te doen dan ik in werkelijkheid was zodat ik maar met rust werd gelaten. Ik heb me gericht tot een groep meiden die mij negatief hebben weten te beïnvloeden en voordat ik het wist zat ik tot middernacht rond te hangen in de straten van Maastricht, zat ik mijn dagen te vertoeven in de coffeeshops en zonderde ik mij vooral af van de werkelijke wereld die daarbuiten vrolijk doordraaide. 

Ik hield geen rekening met de regels van mijn ouders en begon me op te houden met de verkeerde vriendjes. 

 

15 jaar.

 

Ik was amper 15 jaar toen ik mijn eerste liefje leerde kennen via een gemeenschappelijke vriend en we hadden allereerst veel contactmomentjes op MSN. Ik was stapelverliefd en deed er alles aan om bij hem te kunnen zijn. Mijn vader stemde niet in maar daar gaf ik zoals elke tiener geen gehoor aan. Van random bezoekjes tot slaappartijtjes. Ik begon me te isoleren van mijn ouders en deed vooral wat ikzelf wilde want wat kon er nu in godsnaam fout lopen? 

De eerste maanden waren hemel op aarde, we waren verliefd en deden alle dingen die iedere verliefde tiener deed. Wandelingetjes, scooterritjes, shoppen,... Het was lang leve de lol. 

Ik werd bijna van de middelbare school geschorst maar wist mezelf toch nog erin te wurmen met een hartverwarmend berichtje naar mijn toenmalige leerkrachten. Ik had er dan na 3 jaar genoeg van en besloot me te wenden naar de kappersopleiding in Tongeren waar ik besloot een BBL opleiding te doen wat inhoudt dat je 4 dagen gaat werken en 1 dag naar school gaat. Als 15 jarige had ik al een paar weekend jobs achter de kiezen en wilde meer proeven van het leven waarin ik geld kon verdienen en kon doen wat ik dacht dat ik leuk vond. 

Ik kwam terecht in een kapsalon in Bilzen en werd daar meteen behandeld als de studente die ik was. Het begint allemaal bij de koffieronde van de klanten tot het opvegen van de geknipte haren en het poetsen van het kapsalon. Wanneer dan eindelijk de dag aanbrak waarop ik mocht beginnen met het wassen van de haren van de klanten en het föhnen van de haren werd ik benadeeld en bekritiseerd, bekeken en afgesnauwd waardoor ik mij enorm ongemakkelijk begon te voelen. Ik heb besloten me hierna te laten verplaatsen naar het tweede kapsalon van mijn bazin wat plaatsvond in de stad Tongeren. Hier leerde ik al snel de kneepjes van het kappersvak en heeft de toenmalige manager me na enige tijd onder haar vleugel genomen en heb ik mijn schooltijd daar met veel plezier en met succes afgerond.

In die tussentijd heb ik een keer een catwalk mogen mee-lopen en was ikzelf model van een kapster binnenin die kappersketen, nietsvermoedend heb ik ingestemd en ging mijn toenmalige vriendje en mijn moeder mee. Zijn jaloezie stak al snel de kop op en werd mij gezegd dat ik niet mocht praten met andere jongens en geen plezier mocht hebben op de catwalk of backstage. Ik wist niet waarover het ging maar hield mij aan zijn regels want ruzie was het laatste wat ik wou aangezien hij al eerder jaloers uit de hoek kwam en de ruzies er heftig aan toe konden gaan. 

Dit was dan ook de eerste keer dat mijn moeder getuige was van zijn gedrag en heeft hem hierop dan ook gecorrigeerd. Maanden gingen weer voorbij en ik merkte dat ik steeds vaker werd benadeeld. Ik mocht niet zo veel naar mezelf kijken in de spiegel, hij had liever dat ik geen make-up droeg en ik mocht alleen koltruien dragen. 

De idioot en jonge meid die ik was stemde overal mee in en al snel merkte ik dat dit niet helemaal was hoe het hoorde te gaan maar omdat ik bang voor hem en de ruzies was hield ik me stil en bewoog ik naar zijn wensen. Wanneer ik dat niet deed liepen de gemoederen zodanig op dat hij dreigend met zijn gezicht tegen de mijne aan kwam geduwd. Ik werd er fysiek ziek van, de stress, de onzekerheid, de onmacht,... Ik bleef mezelf voorliegen dat het allemaal aan mij lag en ik niet goed genoeg voor hem was. 

Ook hierdoor is mijn eerste ervaring in bed volledig de mist in gelopen. Hij wist zich tot mij op te dringen en wanneer ik aangaf er niet klaar voor te zijn duwde hij zijn hand op mijn mond, dreigde dat ik mijn "bek" moest houden want anders zou zijn moeder me horen. Tot mijn grote ongenoegen heb ik dit stil gehouden en heb ik hier nooit over gepraat tot ik op mijn achttiende mijn eerste bezoekje bracht aan de gynaecoloog. 

Ik heb daar besloten mijn ervaring met haar te delen nadat zij opmerkte dat er bepaalde routines tijdens het onderzoek niet vlekkeloos verliepen. Eenmaal thuis heb ik de moed bij elkaar verzameld en besloot ik na 3 jaar dat er een einde moest komen aan deze relatie. 

 

De gynaecoloog was de eerste en de enige die hiervan op de hoogte was, mijn ouders heb ik hier nooit over verteld tot 3 jaar geleden.

 

...